"Faillissementsfraude" (ook wel bedrieglijke bankbreuk genoemd) is het benadelen van schuldeisers door het onttrekken van goederen en/of geld aan de (bijna) failliete boedel, waardoor schuldeisers geen beslag kunnen leggen op de bezittingen. Dit soort fraude is strafbaar en komt in diverse vormen voor, zoals:

• Het voeren van een onjuiste administratie of het vernietigen/ontvreemden ervan.
• Niet verantwoorden van baten of aanwenden van gelden voor privédoeleinden.
• Onttrekken van goederen aan de boedel vóór het faillissement.
• Voorkeursbehandeling van bepaalde schuldeisers.
• Uitlokken van een faillissement om schulden te ontwijken.
• Onbehoorlijk bestuur waarbij een bedrijf doelbewust failliet gaat.
• Overdracht van aandelen aan een 'katvanger' om de curator te misleiden.
• Oprichten van een bedrijf met het doel om geen betalingen te verrichten en het vervolgens failliet te laten gaan.

Faillissementsfraude benadeelt de schuldeisers en is een serieuze vorm van financieel misbruik die door justitie wordt aangepakt.