Antifragiliteit verwijst naar het vermogen van systemen, organisaties of individuen om sterker te worden door blootstelling aan stress, variatie, fouten en wanorde. In tegenstelling tot fragiele systemen die afbreken onder druk, benutten antifragiele entiteiten deze uitdagingen om te groeien en te verbeteren. Dit concept, gepopulariseerd door Nassim Nicholas Taleb in zijn boek Antifragile: Things That Gain from Disorder (2015), gaat verder dan veerkracht of robuustheid; het beschrijft een toestand waarin onzekerheid en schokken niet alleen worden doorstaan, maar juist leiden tot positieve ontwikkeling en versterking.