Een achterborgstelling is een garantieverplichting die niet direct door de overheid wordt afgegeven, maar door een tussenpersoon zoals een stichting. De overheid staat in dit geval indirect garant en zal pas worden aangesproken als de tussenpersoon niet aan haar verplichtingen kan voldoen. Deze constructie wordt vaak gebruikt in de context van de Nederlandse rijksbegroting, waarbij de overheid een extra laag bescherming biedt zonder zelf de directe verantwoordelijkheid te dragen.

Deze term is relevant in situaties waar de overheid betrokken is bij het waarborgen van financiële verplichtingen, maar dit niet rechtstreeks doet. Het biedt een extra beveiliging voor leningen of andere financiële verplichtingen, waarbij de overheid alleen als laatste redmiddel optreedt.